15 stopni mrozu
kto idzie ze mną zrobić aniołka na śniegu?

nie mam nic do opowiedzenia.

Katowice
w drodze do Anity
ciepło było

jechałam do domu
rower zostawiłam na ulicy
i pstryk ławki zrobiłam
ładne to miejsce jest
dużo wspomnień z dzieciństwa przyszło
tylko,że tej ławki wcześniej nie było

na dworcu,
musiałam przeskakiwać płotek

w kuchni jest najwięcej światła przed południem
niestety mało kiedy mam szczęście
a to niedziela była-wczoraj

ładny dzień wtedy był

moje podziemie

11-go listopada za 3 dni

dla Anity

agawa już stoi u babci w pokoju

falowanie mojego nastroju

pewnego dnia śmigałam rowerem po mieście,aż tu nagle na chodniku leżała samotna róża.
uratowałam ją i uchroniłam.
w torbie w kratę grzała swoją łodygę.
i cudnie się z nią jechało.
tak jak ja,lubi wiatr we włosach.
a teraz jest w wazonie,w pokoju z innymi koleżankami.

diana mini
rossmann 200
światłocień

jestem trudny orzech do zgryzienia

z myślą o jednym panu,który zjadł ogórki w roladkach,a myślał,że to papryka,bo ciągle je paprykę zieloną i ciągle by ją jadł. taki zielony paprykowy potwór z niego. aż mi zaburczało w brzucholu.

światłocień
zenit, ilford 400
wspólny spacer z D.

trochę stare,ale jare wciąż.
z Katowic.

uwielbiam kolory ziemi

już czas wyjąć z szaf futra i przyodziewać zziębnięte ramiona.

marzy mi się ściana książek.

słoneczniki.
słoneczniki,które prawie wszystkie zjadłam,niektóre zjadły ptaki różnej maści.
słoneczniki.
słoneczniki,które barwią palce na czarno, i usta też.
skończyło się.

jeszcze zielone drzewka,mimo że jesień już.

esy floresy z dzisiejszego popołudnia tańcowały po mojej chatce.

lubię drewno.

rozcapierzam moje oranżowe paluchy,bo już się cieszę,że jutro będę śmigać na rowerze z moją dzisiejszą solenizantką. śśśśśśśśśśśśśśśśśśśśmiiiiiguuuuuuuuuuuuu śśmig!

takie oto kąty. bo cóż mogę więcej rzec. w walizce po dziadku trzymam wstążki i pióra,a futro dzieli mój pokój z sypialką rodziców. cóż więcej mam rzec?!

kluczem otwieram okno na świat

jakże miło było się położyć na twardych dechach z brzuchami pełnymi pyszniutkich lodów, opowiadać z Anitą o wszystkim i o niczym.